Nachtblind

"Ik zwaaide.
Maar ze liep faliekant langs me heen."

Ik ging alleen op stap naar mijn stamkroeg annex danszaal.
Meestal kwam ik op vrijdagavonden geen bekenden tegen,
maar vanavond zag ik haar.
Blond lang haar, een leuk meisje.
Haar vriendin had wat met een vriend van mij gehad.
Vandaar dat ik haar durfde aan te spreken.

Er kwam een leuk gesprek en prettig zwijgen uit voort.
We kwamen tot de ontdekking dat we zwijgen prettig vonden.
Het stil zijn prevaleren boven oeverloos gezwets.
Maar tegelijkertijd, tijdens het praten over ons zwijgen, kwamen we erachter dat we wel erg veel overeenkomsten hadden.

Ik vond haar leuk maar ik wist niet of ik verliefd was.
Ik zag haar als een vriendin met dezelfde merkwaardigheden.
En ik vond haar veel te leuk om überhaupt verliefd op mij te kunnen zijn.
We spraken elkaar daarna regelmatig.
Maar we zwegen dan ook erg prettig samen.

Ze heeft zelfs een keer op mijn hond en huis gepast,
(in mijn bed geslapen!) terwijl ik een nachtdienst had.
Helaas, was ze al weg voordat ik thuis kwam.
Er lag wel een boekje “Trimmen met Winnie de Pooh” als kado en een brief van 2 kantjes waarin ze vertelde hoe ze de tijd had doorgebracht.
Ze kon dan ook prachtig schrijven en ze had genoten van mijn muziekcollectie.

Ik nam haar mee naar Paradiso toen ik vrijkaarten had gewonnen voor het concert van Lenny Kravitz.
Erg gaaf concert, en leuk om bij haar te zijn.
Ik zou bij haar blijven slapen want vanuit Amsterdam zou ik na het concert niet meer in Den Bosch komen.
Dus gingen we met de nachttrein naar haar studentenflat.
We hebben over van alles gesproken, maar volgens mij zwegen we over de verkeerde dingen.
Namelijk wat we voelden voor elkaar.
Wat we van elkaar wilden.

Die ochtend was ik redelijk op tijd wakker en was ze, wederom, alweer weg.
Wel weer een briefje, maar nu heel kort.
“Ik kon niet meer slapen en ik ben toch maar naar college gegaan.
Brood e.d. ligt in de kast. Bedankt en tot ziens.”

Ik voelde me schuldig in onwetendheid.

Ik heb ook maar een briefje achtergelaten.
Dat ik het erg leuk vond en ik hoopte haar snel weer te spreken.
Dat is er niet van gekomen en ik merkte dat ik haar miste.
Ze had geen telefoon op haar studentenflat en het nummer van haar ouders had ik niet.
Dus toch verliefd.

Na enkele weken zag ik haar in de kroeg.
Ik zwaaide, maar helaas. Ze liep me wederom straal voorbij.
“Hoi, ik zag je niet.
Nee, alles is goed, maar die nachtblindheid, hè.”

Met dank aan Webble en het nieuws dat Claw Boys Claw weer bij elkaar komt.

Op de cd "Sugar" staat het nummer "YOY", met daarin de regel:
"Feel so lonely in a crowd, should I stay or should I shout"
Dit is de soundtrack van de ervaringen met dit meisje.