Een echte familie.

Een echte familie.
Met een huis.
Een voordeur, 4 muren, verschillende vertrekken en een tuin met een schutting.
Foto's en kinderkunstwerken aan de muur.
Muziek in overvloed in de vorm van dragers en instrumenten.
Een halve huiskamer, zowat gevuld met knutselspullen, klei, speelgoed en knuffels.
Een grote Ikea kast met boekjes,literatuur en een Winkler Prins 8ste druk.
Een kiekkast en een pc.

En dan stop ik maar met de opsomming om toch uw aandacht vast te houden.

2 grote dozen, 1 kleinere doos en een supermarkttas.
Zijn Knuffel in de arm en die mag mee naar bed.
Dat is alles wat hij bij heeft.
Zijn hebben en houwen.
Ons Menneke is binnen gekomen.

'T is een Schôn Jong.
Blonde krullen met blauwe ogen.
Binnen het uur voelt hij zich thuis.
En doet alles samen met onze jongste prinses.
We gaan het beleven.
Met het Menneke.
'T is een Schôn Jong met een grotere rugzak dan zijn spullen.

"Surrogaat familie", Parte Cinco

Maandag 17 december:
En inderdaad voor kerst gaat ons Menneke komen.
Vrijdag 21 december is het zover.
Afgelopen week met hem "kennis" gemaakt en we hebben er zin in.
Het is een blonde krullenbol, een mooi menneke.

Onze prinsesjes vinden het toch wel gek.
1 prinses vroeg of wij dan nog wel van haar houden.
Maar natuurlijk, is dat zo.
Haar dit gezegd en een flinke knuffel gegeven.
Vond het toen wel weer oke.

We kijken er naar uit!

"Surrogaat familie" , Parte Quattro

Maandag 10 December:
De pleegzorgwerker belt.
Deze legt de situatie van het jongetje uit en dat ze inderdaad op zoek zijn naar een langdurig pleeggezin.

Maar het is wel van belang dat het Menneke z.s.m. een nieuwe plaats krijgt want het huidige gezin heeft een nieuw pleegkind erbij gekregen.
Dus een dezer dagen hebben we de eerste gesprekken met de direct betrokkenen en de kennismaking met het Menneke.
Onze prinsesjes zijn erg enthousiast en leven met ons mee. Zij zijn erg benieuwd hoe het Menneke eruit ziet en wat hij in ons gezin gaat betekenen.

Maar dat zijn wij uiteraard ook!

Krijgen we alsnog een Kerstkindje.
We noemen hem Jesus ut Menneke.

"Surrogaat familie" , the Sequel part three

Augustus 2007:
Yes, het bevrijdende telefoontje van de Acceptatiecommissie.
We zijn daadwerkelijk geaccepteerd alszijnde pleeggezin.
Omdat wij langdurige pleegzorg willen bieden, kan het een tijdje duren alvorens we iets zullen horen.
(Ben je een gezin wat crisisopvang kan doen, zeker voor heel jonge kinderen of pubers, dan kun je een week later een kind op de stoep hebben.
De nood is wel degelijk hoog!)

Begin December 2007:
Helaas al een tijd niets gehoord van Pleegzorg.
We spreken vrienden, die crisisopvang doen en zij informeren hoe het ermee staat.
"Helaas niets gehoord", is ons antwoord.
(mijn opmerking is dan ook:
"het zou me niet verbazen als ons dossier achter de dossierkast is gevallen."
Want niet alles is even vlekkeloos verlopen. Om het voorzichtig uit te drukken.)

Vrijdag 8 december 2007:
Een telefoontje van Pleegzorg.
Een medewerkster die tijdelijk de taken van de persoon overneemt die de matching doet.
(Matching is dus het bij elkaar zoeken van het goede gezin voor wat dit specifieke kind nodig heeft.)
Ze zijn op zoek naar een pleeggezin voor een jongetje van 3,5 jaar.
Jongetje zit nu in een tijdelijk pleeggezin en ze zijn op zoek naar een langdurige plaats.
Of wij interesse hebben?
"Maar, ja natuurlijk! Daar hebben we het tenslotte allemaal voor gedaan."
Maandag 10 december zullen we teruggebeld worden door de pleegzorgwerker die nu met het tijdelijk gezin en het kindje werkt. Dan krijgen we meer informatie.

"Surrogaat familie" part deux

Mei 2007:
Het eindgesprek is eind Mei
Dit is met de begeleiders die ons het hele traject begeleid hebben.
Ze staan positief tegenover ons alszijnde toekomstig pleeggezin.
Vast voor ons staat dat we langdurige pleegzorg willen bieden voor een kind in de leeftijd van 4 tot maximaal 7 jaar.

Juni 2007:
Het eindverslag, wat door onze begeleiders is gemaakt, dient door een Acceptatiecommissie beoordeeld te worden

De Acceptatiecommissie is de laatste stap om daadwerkelijk in het bestand te komen als beschikbaar pleeggezin.
De Acceptatiecommissie komt begin juli voor het laatst bij elkaar en wij hebben nog geen eindverslag gezien.

(Onze begeleiders blijken dusdanige priveproblemen te hebben, dat dit er niet van gekomen is.)
Helaas, ons verslag is niet op tijd en wordt dus pas in Augustus door de Acceptatiecommissie besproken.

"Surrogaat familie" deel I

Februari/Maart 2007:
Eindelijk gaat de STAP cursus van start.
De eerste avond is achter de rug van Selectie Training Aspirant Pleegouders.
Leuk en interessant om mee te maken.
Een gemêleerd gezelschap.
Enkele personen alleen, wat stelletjes met kinderen en stelletjes zonder kinderen.
Maar allemaal willen ze het proberen.
De volledige zorg van een kind van een ander op zich te nemen.

De eerste avond was gewijd aan het thema “samenwerking”.
Na een voorstelrondje gingen we een spelletje doen.
Ieder kreeg een bordje met daarop of een zorgvragend kind of een zorgbiedende gezinssituatie. En we gingen proberen te matchen en dat valt dan niet mee, want de een heeft toch een andere zorgvraag dan de ander.
Zodoende kregen we er zicht op dat er zeer veel verschillende zorgvragen zijn.
En voor ons is daardoor nu al wel duidelijk dat we een kind willen helpen dat schoolgaand is. Maar specifieker zijn we nog niet.

Voor de duur van de pleegzorg zijn we gaan twijfelen.
Oorspronkelijk wilde we alleen een langdurige plaats bieden.
Maar een tijdelijke plaats behoort inmiddels ook wel tot de mogelijkheden.
Alleen crisisplaatsingen willen we niet, want we hebben het gevoel dat dit teveel onrust voor onze eigen kinderen geeft. Daarnaast kun je ook weekend en/of vakantie pleegopvang verzorgen.
Maar welke “problematiek“ wil je in huis?

Want ieder kind heeft zijn portie wel gehad, pleegzorg is een uiterst middel.
“Gelukkig” is de problematiek bij ons in de regio voornamelijk psychische problemen van de ouders, verslavingsproblematiek en detentie van de ouders.
Mishandeling en incest komen minder vaak voor.
Incest is iets waar ik niet mee om kan gaan.
Ik heb te vaak gezien wat dit met kinderen doet en daar wil ik mijn kinderen voor beschermen.
Daarnaast zou ik het niet kunnen om kontakt te houden met een ouder die verdacht/veroordeeld is voor deze praktijken.
En met kortdurende pleegzorg blijf je kontakt houden met de ouders omdat het vaak de bedoeling is dat het kind weer naar huis gaat.
Door omstandigheden, die divers kunnen zijn, kan een kind tijdelijk niet thuis zijn.
Als pleegouder heb je dan niet alleen met de ouders te maken, maar ook met andere familie, eigen school, clubjes, etc.
Iedere situatie, ieder kinderleven is uniek, dus het is altijd afwachten wat je tegenkomt.

Kinderen blijven altijd loyaal aan hun ouders.
Dat is zeer belangrijk om te beseffen.
Kinderen kunnen dan ook tal van emoties/gedragingen vertonen die met hun verleden te maken hebben.
En het is de kunst om deze emoties en het gedrag te (leren) begrijpen.
Hier hebben we dan ook een tijd over gesproken.

Als huiswerk kregen we een pak papier mee om in te vullen, het zogenaamde levensboek.
Pleegkinderen krijgen een levensboek.
Om duidelijk te houden waar zij wat beleeft hebben in het verleden.
Een persoonlijk geschiedenisboek dus.
Pleegzorg hecht er veel belang aan dat toekomstige pleegouders dit ook ingevuld hebben, want zo hebben zij een inkijk in iemands leven alvorens zij besluiten een kind ergens te plaatsen.
Want een plaats in het bestand is een mogelijkheid tot matchen en dat dient toch wel goed te gebeuren.


De Cursus laat je vooral beseffen wat je in huis gaat halen en hoe je daarmee om kan gaan.
Na 7 cursusavonden, 2 huisbezoeken is er een bijeenkomst voor familie en vrienden.
Tijdens deze Markt krijg je informatie van pleegouders, pleegkinderen, pleegzorgwerkers, plaatser, etc.

De eerste STAP

Vanavond de eerste bijeenkomst voor onze STAP cursus bij Jeugdzorg.
Al een hele vragenlijst samen ingevuld, en nu na enig uitstel wordt dan de eerste stap gemaakt voor ons als Pleeggezin.
Ik houd u op de hoogte.

Kronkels

De nacht alleen doorgebracht,
In bed bij jou.
Maar toch alleen.
Ik denk dat ik het wel prettig vond.
Maar de bank is ook niet slecht.
En dat betekent niets.
Ik heb van die kronkels.
Die liggen best lekker.
Want slapen is slapen en samen zijn we nog wel.

Eindelijk: Green Wing

Ik was afgelopen woensdag wat aan het rondzappen en ineens op Nederland 3 herkende ik de beelden die ik al eerder had gevolgd via Canvas.
Het eerste deel van de Britse serie Green Wing is (eindelijk) aangekocht door de VPRO bij Channel 4.
Al eerder waren de 2 series op Canvas te zien, maar ik heb helaas enkele delen gemist.
De eerste aflevering zapte ik op een vrijdagavond langs en ik was meteen fan.
Ik was meteen gegrepen door de heerlijk absurde en confronterende humor.
Ook erg leuk omdat mijn lief helemaal wegzwijmelt bij Greys Anatomy en ik dan maar iets anders ga doen.

Maar nu is het mijn beurt!
Green Wing volledig in de herkansing en ik hoop dat de VPRO ook beide series heeft aangekocht.

Beschrijving volgens de VPRO gids:

Serie die zich afspeelt in een ziekenhuis. Ofschoon de serie in een hospitaal loopt, zijn er weinig verhaallijnen van medische aard; het leeuwendeel van de actie volgt de persoonlijke wisselvalligheden in het leven van de personages, in de stijl van een soapserie. De afleveringen bestaan uit een aaneenrijging van sketch-achtige absurde scènes die verbonden worden met beelden in slow motion of versnelde film, zodat de lichaamstaal van de personages beklemtoond wordt.

Een kaartje sturen of loggen.

Ik vond het een mooi statement in “De wereld draait door”.
Op www.Postsecret.com en de NL variant, www.briefgeheimen.nl,

wordt de mens weer anoniem op het internet.
Je stuurt een kaartje met een boodschap, wat niemand van je weet, en toch ben je verlost van je geheim.
Iedereen heeft er wel 1. Of veel meer.
Soms geen geheim, maar iets waar je minder trots op bent.
En dat is en blijft voor jezelf.

Zo is dat ook met mijn log.
Niemand van mijn vrienden of kennissen weet dat ik op het net schrijf.
Ik heb er niet zo behoefte aan om dit bekend te maken.
En als iemand erachter komt, ontken ik het gewoon.
Tuurlijk, als iemand wil vinden wie ik ben, dan heeft ´ie me zo gevonden.
Daar hoef je niet echt heel handig voor te zijn.
En daarvoor kun je me ook gewoon mailen.
Dan kijk ik nog wel of ik antwoord geef.

Zo denk ik, weet ik zo goed als zeker, dat een van mijn beste vrienden homoseksueel is.
We zijn jaren huisgenoten geweest en dan vermoedde ik altijd iets.
Maar hij heeft een vriendin, eigen huis, fantastische baan, en rijke ouders.
En hij heeft een rotsvast geloof in God.
En het geloof belet hem om eerlijk te zijn, volgens mij.
Maar het zou me niet verbazen als hij een van de bezoekers van de bekende plaatsen langs de snelweg zou zijn.

Ik ben gelukkig getrouwd, maar:
Ik zoek op het internet nog altijd nog naar die ene jeugdliefde.

En nee, nog niet gevonden.

Ooit eens, op de middelbare school, van een klasgenoot geld gepikt.
Ik had samen met een vriend een portemonnee gevonden.
Er stond niet in van wie het ding was.
Ik heb het meteen in mijn tas gestopt.
Later de poet met mijn vriend gedeeld.
Een dag later komt er de mededeling dat degene zijn portemonnee kwijt is en of iemand die gevonden had.
Er zat zoveel geld in om vuurwerk van te kopen.
Toen was mijn besluit genomen om het niet terug te geven.
Het zou toch de lucht in gaan!
Ik heb er muziek van gekocht.
Wat mijn vriend ermee gedaan heeft, weet ik niet.
Maar we durfden niet meer kenbaar te maken dat wij het hadden.
Dus hielden we onze stilzwijgende leugen vol.
We hebben het er samen ook nooit meer over gehad.

En daar wil ik het bij laten.

Onheilsbericht

Lang getwijfeld of ik dit hier zou beschrijven.
Maar ik kan het niet laten.

Politie.
Bericht dat een neef vermist wordt.
Vermist na een misdrijf in zijn huis.
Niet zomaar een misdrijf, een dame misbruikt en een verschrikkelijke poging haar het zwijgen op te leggen.

Een zonderlinge neef.
Opgegroeid in een gezin aan de rand van de samenleving.
Leek, wel met tegenslag, in de maatschappij te kunnen functioneren.
Boden hem regelmatig hulp en onderhielden kontakt.
Heeft ook op mijn meisjes gepast.

Na 4 dagen, meldt hij zich bij politie.
Had gelezen dat de dame het overleefd heeft.
En heeft nu spijt en wil behandeling.

Mijn gedachten gaan naar het slachtoffer.
En naar mijn meisjes.
En naar Suzanne, dat leuke paardenmeisje uit 2e Exloërmond.
(wat hij niet heeft gedaan, maar het is vergelijkbaar. Alleen zijn slachtoffer leeft gelukkig nog)
En ik ben heftig kwaad en voel onmacht.
Lees het stuk in de krant met de eis voor de neef.
De verklaring van het slachtoffer.
En zie 2 dagen later een brief van hem bij ons op de kast.
KLOOTZAK.

Ik wil de brief niet lezen en wens hem dood.

Maar dit kan mij ook bekoren!

Vanavond naar Johan.

De kaarten hebben we gekregen met de surprises van Sinterklaas. Eindelijk een nuttig kado. Ik hoop dat dit ook een surprise wordt.

Lekker weer eens een bandje kijken onder het genot van een pilsje. (als mijn medeconcertganger tenminste wil rijden!)

My kind of music!

http://www.myspace.com/downnola

DOWN — the acclaimed New Orleans band featuring CORROSION OF CONFORMITY guitarist/vocalist Pepper Keenan, drummer Jimmy Bower (EYEHATEGOD, SUPERJOINT RITUAL guitarist), bassist Rex Brown (ex-PANTERA), guitarist Kirk Windstein (CROWBAR), and vocalist Philip Anselmo (SUPERJOINT RITUAL, ex-PANTERA) — is currently working on the material for its third album, tentatively due later in the year.

"We're doing this one the way we did our first album, when we were 19 or 20 years old," Keenan explained to Revolver magazine (web site). "So we're jamming in a room, recording on a jam box, and then throwing them on the ProTools rig and building things from there.

"According to Pepper, fans should not expect to hear nu-metal or anything trendy from the forthcoming CD. "You will never hear that type of shit from us," he explained. "We're real focused on being timeless."

DOWN's new album will be the first since Anselmo underwent back surgery in November 2005. "Me and Kirk drink a little bit here and there, but Phil, Rex Brown and Jimmy are completely sober," said Keenan. "I'm running every day. Everyone's exercising. Phil had that back surgery, so he's doing a lot of core strengthening in and around his spine, and he's doing great."

DOWN will tour North America in March as the opening act for HEAVEN AND HELL and (possibly) MOTÖRHEAD. DOWN will play a total of 10 shows as part of the package and will also perform four headlining gigs on the East Coast.

valt toch mee

Blijkt het toch aan mijn gebit te liggen!
Er is een verstandskies aan het vervelen geweest die alle ellende heeft veroorzaakt.
Inmiddels wel een bezoek aan de kaakchirurg gebracht en mijn tandenknarsen in de nachtelijke uren is een mede oorzaak van het probleem.
Dus dat gaan we nu ook aanpakken.
Bedankt voor uw medeleven, maar ik ben dus weer "gezond".
Eindelijk wakker worden zonder pijn, heerlijk, iedere morgen genieten!

Wat betreft onze aanmelding voor de pleegzorg;
dit staat, buiten onze schuld om weliswaar, geheel stil.
We zouden opgeroepen worden voor het STAP-programma van de stichting Jeugdzorg, maar helaas al zeker 2 maanden niets gehoord.
En mail wordt vooralsnog ook nog niet beantwoord.
Jammer dus, maar geduld is een schone zaak.