Dirk II

"Godverdegodver, eikel wat doe je nou man?!", de keeper stormt vloekend en tierend op Dirk af en duwt hem met twee handen bruut naar achteren.
Dirk kan nog net zijn evenwicht behouden en kijkt verdwaasd om hem heen.
Hij haalt zijn schouders op, en mompelt zacht "kut".
De rest van het team kijkt naar hem, terwijl ze naar de middencirkel lopen.
Iedereen kan zich wel indenken hoe klote hij zich voelt, er zegt dan ook niemand iets.

Tijdens de rust is het stil in de kleedkamer.
Dirk pakt zijn plastic bekertje thee, en nipt kleine slokjes.
Zijn hoofd is naar beneden gericht, hij ziet alleen de smerige tegelvloer.

De deur naar buiten gaat open en de trainer stapt binnen.
Dirk dwaalt langzaam met zijn blik naar boven en kijkt recht in het gezicht van de trainer.
De ogen van de trainer kijken Dirk aan.
"Je mag gaan douchen, je speelt als een krant en dat zou beter moeten."
In de kleedkamer is het doodstil.
Geen geschraap van schoennoppen over de vloer, geen gekraak van plastic bekertjes.
Dirk is nog nooit gewisseld.

Dirk kleedt zich uit.
Zijn shirt doet hij netjes binnenstebuiten alvorens hij het in de teamtas gooit.
De modder klopt hij van zijn schoenen en stopt ze in zijn schoenentas.
Hij zet de kraan van de douche aan, en alle zes de douchekoppen gaan aan.
Hij gaat onder de eerste staan en voelt het nog wat koude water over zijn hoofd gaan.
Hij balt zijn vuist en slaat tegen de muur. "Kutzooi"

Als hij klaar is in de kleedkamer, is de 2e helft al een tijdje bezig.
Hij twijfelt.
Naar huis of toch nog even kijken hoe het afloopt.
Hij besluit de afloop van de wedstrijd te bekijken.
Hij zoekt een plaats langs het veld, en hij gaat langs de afrastering van het speelveld tegenover de dug-out staan.
Het is inmiddels 1-1 en de jongens strijden voor een overwinning, maar het wil niet lukken.
Er ontbreekt iets.

De scheidsrechter fluit voor de laatste keer, en het is afgelopen.
Dirk voelt zich schuldig over het gelijkspel, en hij loopt naar de keeper.
Deze baalt zichtbaar en loopt vloekend het veld af.
Dan ziet hij Dirk, en gaat naar hem toe.
"Hé pik, balen hè! Kampioenschap kunnen we verdomme wel vergeten!", zegt hij tegen Dirk.
"Tja." Is het enige wat Dirk uit kan brengen.

"Maarre Dirk, balen.
Iedereen heeft wel eens een klotedag of een shitperiode.
Dat is nu eenmaal zo.
Zullen we het er zo nog eens over hebben onder het genot van een biertje?
Het is tenslotte maar een potje voetbal."
Dat lijkt Dirk wel een goed idee, en zijn gezicht wordt al minder somber.

Dirk

Dirk was een aardige voetballer.
Een talent en een degelijke teamspeler.
Hij werkte hard en sloeg alleen een training over,
als hij met 40 graden koorts in bed lag.
Zo was hij in het veld ook.
Op het linkermiddenveld was zijn plaats, verdedigend en opbouwend deed hij zijn ding.
Rustig, zwoegend en zwetend ging hij over het veld.
Als het nodig was gaf hij aanwijzingen, maar kreeg hij een tip dan luisterde hij altijd naar de goede raad.
In het team lag hij ook goed in de groep.
Veel grappen en grollen, bijwonen van de derde helft en soms samen op stap.
Hij keek dan ook iedere zondagavond weer uit naar de volgende zondag, om weer te voetballen.

Totdat er een nieuwe jongen in het team verscheen.
Hij was net in het dorp komen wonen, en had in zijn vorige woonplaats ook aan voetbal gedaan.
Een talentvolle jongen.
Dat zag iedereen.
Ook nog aardig, en zeker geen verkeerde jongen.
Toevalligerwijs was het linkermiddenveld ook de plaats van deze jongen.
Dus toen de trainer voorstelde om deze jongen eens op de plaats van Dirk te laten spelen,
had Dirk daar geen moeite mee.
Dirk schoof naar de andere kant, naar het rechtermiddenveld.
De wedstrijd ging goed en er werd met ruime cijfers gewonnen.
De nieuwe jongen was 2 keer beslissend geweest, en had zelfs gescoord.
Dirk was oprecht blij geweest, en feliciteerde de jongen ruimhartig met zijn goede wedstrijd.
Ze waren een superteam geworden.

Na de eerste wedstrijd had de nieuwe jongen een blessure opgelopen, en stond 4 weken buitenspel.
Dirk stond op zijn vertrouwde plaats, maar merkte dat hij niet meer zoals eerst in het team lag.
Als hij een pass verkeerd gaf, kreeg hij scheldwoorden te horen want er was een kans verprutst.
In de daaropvolgende wedstrijden kwamen ook steeds minder ballen zijn kant op, en hij ging meer fouten maken als hij de bal had.
Naast het veld ging het ineens ook een stuk minder.
De jongens van zijn team hadden hem niet meegevraagd op stap te gaan.

De volgende wedstrijd is belangrijk.
De tegenstander is de koploper van de competitie.
Als ze deze wedstrijd winnen kunnen ze een kans maken op het kampioenschap.
De nieuwe jongen is fit. Hij neemt de plaats in van Dirk op het linkermiddenveld.
De trainer heeft nu niets overlegd en zet Dirk op de rechterkant.

Hij staat deze keer helemaal niet lekker op de rechterkant.
Hij komt adem tekort in de sprint als hij een keer mee vooruit gaat.
En hij is veelal zijn directe tegenstander kwijt.
Alle aanvallen van de tegenstander komen dan ook over de rechterkant.

De tegenstander krijgt een hoekschop.
De bal komt ter hoogte van de plaats van Dirk.
De bal is ineens voor zijn voeten en hij voelt zijn directe tegenstander in zijn rug.
Hij voelt meerdere tegenstanders om zich heen.
In een impuls gaat zijn been naar achter, en haalt hij uit naar de bal.
Gezicht naar de grond gericht en hij voelt de bal met een rotgang van zijn voet gaan.
Op het moment dat hij opkijkt, ziet hij dat de bal in eigen goal vliegt.
0-1.

Real Rock n Roll

Zo, zegt hij. Alles staat.
De soundcheck ging goed en veel succes vanavond.

We lopen het podium af, en zetten alles klaar voor ons eerste optreden.
Al een hele dag stijf van de zenuwen, want voor het eerst voor een echt publiek.
En dan ook nog je kunstje doen.

In de oefenruimte waren de laatste keer toeschouwers.
Ze vonden het goed, zeiden ze.
Maar toch denk ik dan, jullie zijn bekenden.
Zou je het ook zeggen als het niet klinkt?
Tja, en dan nog?
De jongens vinden het goed dus daar vertrouw ik op.

Ik heb honger, hoor ik.
He ik ook, roep ik snel, want verrek van de trek.
Gaat iedereen mee? vraag ik.
Om het bandgevoel alvast te voelen ofzo.

Ik heb nog niets gegeten zegt hij naast me.
Oh, ik wel zeg ik..
Een appel onderweg hiernaartoe!

Zo!
Real rock n roll.
Een appel.