Foto in mijn beurs.

Ik reken af, zware Van Nelle en vloei.
Kut, alweer duurder geworden.
Open mijn beurs en haal het geld eruit.
En zoals altijd dan, kijken 3 paar ogen mij aan.

Nog 2 dagen en dan woon je 1 jaar bij ons.
Met je tas, dozen en je Beer stond je binnen.
Een logeerpartij is het nooit geweest, maar je hebt je momenten gekend van onzekerheid.
En dat liet je dan op je eigen manier blijken.
Jouw manieren zoals we je inmiddels kennen.


Aan ons zou het niet liggen.
Alleen konden we dat niet zeggen.
Het lag aan de instanties.
En die hebben onwijs op hun donder gehad,
waardoor de onzekerheid langer duurde dan gewenst.
Eind augustus kwam het verlossende woord.
Je mocht blijven en zou blijven.

En dan nu bijna een jaar verder.
Een jaar van geestelijke en flinke lichamelijke groei.
Van jou en van ons.
Inmiddels zelfs naar school.
Waar ook de fotograaf komt.

En die heeft een foto van jullie alledrie gemaakt.
2 prinsessen en mijn vriendje.
In mijn beurs en zie ik jullie iedere dag.

Lekker,
zo'n zware Van Nelle.