Een echte familie.

Een echte familie.
Met een huis.
Een voordeur, 4 muren, verschillende vertrekken en een tuin met een schutting.
Foto's en kinderkunstwerken aan de muur.
Muziek in overvloed in de vorm van dragers en instrumenten.
Een halve huiskamer, zowat gevuld met knutselspullen, klei, speelgoed en knuffels.
Een grote Ikea kast met boekjes,literatuur en een Winkler Prins 8ste druk.
Een kiekkast en een pc.

En dan stop ik maar met de opsomming om toch uw aandacht vast te houden.

2 grote dozen, 1 kleinere doos en een supermarkttas.
Zijn Knuffel in de arm en die mag mee naar bed.
Dat is alles wat hij bij heeft.
Zijn hebben en houwen.
Ons Menneke is binnen gekomen.

'T is een Schôn Jong.
Blonde krullen met blauwe ogen.
Binnen het uur voelt hij zich thuis.
En doet alles samen met onze jongste prinses.
We gaan het beleven.
Met het Menneke.
'T is een Schôn Jong met een grotere rugzak dan zijn spullen.

"Surrogaat familie", Parte Cinco

Maandag 17 december:
En inderdaad voor kerst gaat ons Menneke komen.
Vrijdag 21 december is het zover.
Afgelopen week met hem "kennis" gemaakt en we hebben er zin in.
Het is een blonde krullenbol, een mooi menneke.

Onze prinsesjes vinden het toch wel gek.
1 prinses vroeg of wij dan nog wel van haar houden.
Maar natuurlijk, is dat zo.
Haar dit gezegd en een flinke knuffel gegeven.
Vond het toen wel weer oke.

We kijken er naar uit!

"Surrogaat familie" , Parte Quattro

Maandag 10 December:
De pleegzorgwerker belt.
Deze legt de situatie van het jongetje uit en dat ze inderdaad op zoek zijn naar een langdurig pleeggezin.

Maar het is wel van belang dat het Menneke z.s.m. een nieuwe plaats krijgt want het huidige gezin heeft een nieuw pleegkind erbij gekregen.
Dus een dezer dagen hebben we de eerste gesprekken met de direct betrokkenen en de kennismaking met het Menneke.
Onze prinsesjes zijn erg enthousiast en leven met ons mee. Zij zijn erg benieuwd hoe het Menneke eruit ziet en wat hij in ons gezin gaat betekenen.

Maar dat zijn wij uiteraard ook!

Krijgen we alsnog een Kerstkindje.
We noemen hem Jesus ut Menneke.

"Surrogaat familie" , the Sequel part three

Augustus 2007:
Yes, het bevrijdende telefoontje van de Acceptatiecommissie.
We zijn daadwerkelijk geaccepteerd alszijnde pleeggezin.
Omdat wij langdurige pleegzorg willen bieden, kan het een tijdje duren alvorens we iets zullen horen.
(Ben je een gezin wat crisisopvang kan doen, zeker voor heel jonge kinderen of pubers, dan kun je een week later een kind op de stoep hebben.
De nood is wel degelijk hoog!)

Begin December 2007:
Helaas al een tijd niets gehoord van Pleegzorg.
We spreken vrienden, die crisisopvang doen en zij informeren hoe het ermee staat.
"Helaas niets gehoord", is ons antwoord.
(mijn opmerking is dan ook:
"het zou me niet verbazen als ons dossier achter de dossierkast is gevallen."
Want niet alles is even vlekkeloos verlopen. Om het voorzichtig uit te drukken.)

Vrijdag 8 december 2007:
Een telefoontje van Pleegzorg.
Een medewerkster die tijdelijk de taken van de persoon overneemt die de matching doet.
(Matching is dus het bij elkaar zoeken van het goede gezin voor wat dit specifieke kind nodig heeft.)
Ze zijn op zoek naar een pleeggezin voor een jongetje van 3,5 jaar.
Jongetje zit nu in een tijdelijk pleeggezin en ze zijn op zoek naar een langdurige plaats.
Of wij interesse hebben?
"Maar, ja natuurlijk! Daar hebben we het tenslotte allemaal voor gedaan."
Maandag 10 december zullen we teruggebeld worden door de pleegzorgwerker die nu met het tijdelijk gezin en het kindje werkt. Dan krijgen we meer informatie.

"Surrogaat familie" part deux

Mei 2007:
Het eindgesprek is eind Mei
Dit is met de begeleiders die ons het hele traject begeleid hebben.
Ze staan positief tegenover ons alszijnde toekomstig pleeggezin.
Vast voor ons staat dat we langdurige pleegzorg willen bieden voor een kind in de leeftijd van 4 tot maximaal 7 jaar.

Juni 2007:
Het eindverslag, wat door onze begeleiders is gemaakt, dient door een Acceptatiecommissie beoordeeld te worden

De Acceptatiecommissie is de laatste stap om daadwerkelijk in het bestand te komen als beschikbaar pleeggezin.
De Acceptatiecommissie komt begin juli voor het laatst bij elkaar en wij hebben nog geen eindverslag gezien.

(Onze begeleiders blijken dusdanige priveproblemen te hebben, dat dit er niet van gekomen is.)
Helaas, ons verslag is niet op tijd en wordt dus pas in Augustus door de Acceptatiecommissie besproken.