31 augustus, 2006

Voetbal als vleeshandel












Ook zo benieuwd wie vanaf morgen waar speelt?
Ik wel.
In nog minder dan 7 uur gaan er miljoenen om in de voetbalwereld.
Hoeveel betaald die, laat mijn huidige club me zonder problemen gaan?
Kan ik daar spelen, spelen die Champions League?

Ik lees het morgen wel op teletekst.

30 augustus, 2006

Wakker

Ik ben iemand die slapen tot een kunst heeft verheven.
Nou, niet echt een kunst.
Maar meer een ambacht waar ik me met hart en ziel in stort.
Hoewel de toestand slaap bij mij meestal kort is, geef ik er me dan ook helemaal aan over.
Ik lig en ik slaap.
Ben ik na 10 minuten nog wakker, dan ga ik uit bed en weer wat doen, tot de slaap wil komen.
Maar ben ik eenmaal begonnen met de toestand slaap dan is het moeilijk wakker worden.

Wekkers, alle soorten en maten heb ik gebruikt.
Zonder resultaat.
Borden met knikkers, wekkerradio op 10.
Wekkerradio verbonden aan de stereo en die ook op 10, maar niets van dit alles kon me wekken.
Mijn buren waren meestal dan wel wakker.
Huilende kinderen, het heeft geen effect.
Totdat ik een stomp in mijn rug voel.
Bevel erachteraan: NU GA JIJ EEN KEER!
Dat is het enige wat helpt om mijn dochters ook in de nacht tot steun te zijn.
(Slaap, na enig drankgebruik, heeft nog een bijkomstigheid: het snurken. Zo ben ik ooit eens wakker geworden in een doucheruimte. De jongens van mijn elftal vonden de echo daar toch mooier dan in het slaapvertrek.)

Ik lig een uurtje in bed en er huilt een dochter.
2:30 geeft de wekker aan.
Ik ben verbaasd omdat ik wakker word.
Voor ik het goed en wel door heb staat mijn lief al naast het bed om naar beneden te gaan.
We slapen nl. op de zolder.
Ik vraag wie van de 2 dochters het is, maar Lief hoort me niet.
Ik draai me om, slapen.
Dan volgt er een kabaal van jewelste.
Minstens 3 grote klappen hoor ik.
Ik ben nog nooit zo snel naar beneden gegaan.

Daar ligt Lief languit op de overloop.
Ogen dicht en duidelijk van de trap gelazerd.
De trapleuning die ze meegenomen heeft, rust nog op haar hoofd.
Ik vraag of ze pijn heeft, maar ze reageert niet!
Ik roep haar en ze opent haar ogen.
(Goddank!)
Ik heb pijn, zegt ze.
Waar ben ik?
Ik lag in bad en ik ben naar de kinderen gegaan, geeft ze als verklaring.

Na enige minuten is ze bij volledig bewustzijn en begint te huilen.
Ontroostbaar doordat ze beseft wat er had kunnen gebeuren. En ze heeft veel pijn.
Ik troost haar, plak pleisters waar nodig is.
En koel de blauwe plekken van schouder tot aan haar enkel met stukken vlees uit de vriezer.
Na een uurtje, heeft ze een houding gevonden waarin ze kan slapen.
Dochterlief ligt tussen ons in want die heeft alles meegemaakt.
Ik ben blij dat ik wakker werd.
Voorgevoel, ofzo.
Ik draai me om en ga slapen.

26 augustus, 2006

Goedkeuring

Ik kom een bekende tegen.
We raken in gesprek en we wisselen gedachten, gevoelens en feiten uit.
Koetjes/kalfjes, maar ook serieuze onderwerpen.
Ter afsluiting vertel ik dat we voornemens zijn een pleegkind op te nemen.
Dat we ons ingeschreven hebben bij de Stichting Pleegzorg en we nu wachten op de diverse goedkeuringen en de bijbehorende selectie.
Opeens verteld ze me: "Zo, ik had al zo'n gevoel. Er hangt een "kind" om je heen. Ik wilde vragen of ze zwanger is, maar dat is dus de reden!"
Tja, en dezelfde middag komt er een brief van de Raad van de Kinderbescherming dat zij niets in hun archieven hebben kunnen vinden om deze stap niet te kunnen nemen.

Dit moet lukken!

24 augustus, 2006

even over voetbal


Als echte provinciaal lachte ik gisteravond heel even in mijn vuistje.
De voetbalclub uit Amsterdam, soms onder ons FC Duivendrecht genoemd, is de voorronde Champions League uitgekickt.
Door Fc Kopenhagen:
De slechts genoteerde club voor de Champions League.

Daarentegen hoop ik dat ze het in de Uefa cup wel goed blijven doen om zo de punten voor volgende jaren Europees Voetbal veilig te stellen voor Nederland.

Maar de Bluf is even weg. De voetjes op aarde.
En nu weer voetballen!

(en zag ik tijdens de wedstrijd reclameborden van dat zgn. Shock-Log van de Televaag?
Gadverdamme, je moet toch wat om lezers te trekken als het met je krant niet meer lukt.)

23 augustus, 2006

Weerzien

Sommige mensen gun je alles.
Gewoon omdat ze aardig zijn of het verdienen.
Door shit tijden die ze gekend hebben.

Een oud-collega heeft een shit tijd gehad.
Zeer gewenst kindje is dood geboren, een partner die niet met de situatie om kon gaan, een zeer moeilijk verlopen scheiding als gevolg
en familie/vrienden waar ze geen begrip kon vinden.
Een tijd die je niemand toewenst.
Collega kreeg alle ruimte en begrip van collega´s en werkgever.
Dit hield haar op de been.

Door een wijziging van functie zie ik haar bijna niet meer.
Maar vanmorgen had ik haar nodig voor enkele vragen.
Ze was er nog niet maar ze zou zo binnenkomen.
Wat schetst mijn verbazing en ik sta met een bek vol tanden.
Ik zie me daar een prachtvrouw binnen lopen.
Sterk, onafhankelijk en ogen die plezier uitstralen.
Om verliefd op te worden!
(aangezien ik mijn lief nog steeds erg lief vindt, laat ik dat maar achterwege.)

Maar prettig om te zien dat mensen zo sterk voor de dag kunnen komen.
Ik verheug me nu al op de uren dat ik met haar samen mag werken.
Ik ga eens een (zakelijke) afspraak plannen.

21 augustus, 2006

Omdat ik het vind!

We hadden een discussie.
Zo een die dagelijks plaatsvindt.
Om eigenlijk niets.

Ik ben van mening dat kinderen niet in alles de dingen zelf mogen bepalen.
En alles is dan wel erg ruim, maar het gaat in dit geval om haardracht, keuze kleding en eten.
Dagelijkse opvoedingsvraagstukken, zeg maar.
Bij 2 eigenwijze dochters van 3 en 4.

Maar ik heb een eigenwijs lief.
Die in bijna alles het laatste woord wil hebben.
Maar dat wil ik ook.
Dus we zijn bij dit soort dingen meestal een tijdje bezig.

Ik vind dat dingen ook gewoon moeten.
Omdat ik het zeg. Zonder uitleg.
Zonder de discussie, argumentatie en de consensus.
Omdat ik dat prettig/mooi/goed/lief vindt.
En zo is het!

En 3 tegen 1.

18 augustus, 2006

grauwer


alles lijkt grauwer.
de temperatuur.
het werk.
en geen kaart voor lowlands gewonnen :-(.
Maar de herinnering aan een prettige vakantie blijft.

Nog even en het is weer weekend.
Met u ook alles goed?