Wakker

Ik ben iemand die slapen tot een kunst heeft verheven.
Nou, niet echt een kunst.
Maar meer een ambacht waar ik me met hart en ziel in stort.
Hoewel de toestand slaap bij mij meestal kort is, geef ik er me dan ook helemaal aan over.
Ik lig en ik slaap.
Ben ik na 10 minuten nog wakker, dan ga ik uit bed en weer wat doen, tot de slaap wil komen.
Maar ben ik eenmaal begonnen met de toestand slaap dan is het moeilijk wakker worden.

Wekkers, alle soorten en maten heb ik gebruikt.
Zonder resultaat.
Borden met knikkers, wekkerradio op 10.
Wekkerradio verbonden aan de stereo en die ook op 10, maar niets van dit alles kon me wekken.
Mijn buren waren meestal dan wel wakker.
Huilende kinderen, het heeft geen effect.
Totdat ik een stomp in mijn rug voel.
Bevel erachteraan: NU GA JIJ EEN KEER!
Dat is het enige wat helpt om mijn dochters ook in de nacht tot steun te zijn.
(Slaap, na enig drankgebruik, heeft nog een bijkomstigheid: het snurken. Zo ben ik ooit eens wakker geworden in een doucheruimte. De jongens van mijn elftal vonden de echo daar toch mooier dan in het slaapvertrek.)

Ik lig een uurtje in bed en er huilt een dochter.
2:30 geeft de wekker aan.
Ik ben verbaasd omdat ik wakker word.
Voor ik het goed en wel door heb staat mijn lief al naast het bed om naar beneden te gaan.
We slapen nl. op de zolder.
Ik vraag wie van de 2 dochters het is, maar Lief hoort me niet.
Ik draai me om, slapen.
Dan volgt er een kabaal van jewelste.
Minstens 3 grote klappen hoor ik.
Ik ben nog nooit zo snel naar beneden gegaan.

Daar ligt Lief languit op de overloop.
Ogen dicht en duidelijk van de trap gelazerd.
De trapleuning die ze meegenomen heeft, rust nog op haar hoofd.
Ik vraag of ze pijn heeft, maar ze reageert niet!
Ik roep haar en ze opent haar ogen.
(Goddank!)
Ik heb pijn, zegt ze.
Waar ben ik?
Ik lag in bad en ik ben naar de kinderen gegaan, geeft ze als verklaring.

Na enige minuten is ze bij volledig bewustzijn en begint te huilen.
Ontroostbaar doordat ze beseft wat er had kunnen gebeuren. En ze heeft veel pijn.
Ik troost haar, plak pleisters waar nodig is.
En koel de blauwe plekken van schouder tot aan haar enkel met stukken vlees uit de vriezer.
Na een uurtje, heeft ze een houding gevonden waarin ze kan slapen.
Dochterlief ligt tussen ons in want die heeft alles meegemaakt.
Ik ben blij dat ik wakker werd.
Voorgevoel, ofzo.
Ik draai me om en ga slapen.