23 augustus, 2006

Weerzien

Sommige mensen gun je alles.
Gewoon omdat ze aardig zijn of het verdienen.
Door shit tijden die ze gekend hebben.

Een oud-collega heeft een shit tijd gehad.
Zeer gewenst kindje is dood geboren, een partner die niet met de situatie om kon gaan, een zeer moeilijk verlopen scheiding als gevolg
en familie/vrienden waar ze geen begrip kon vinden.
Een tijd die je niemand toewenst.
Collega kreeg alle ruimte en begrip van collega´s en werkgever.
Dit hield haar op de been.

Door een wijziging van functie zie ik haar bijna niet meer.
Maar vanmorgen had ik haar nodig voor enkele vragen.
Ze was er nog niet maar ze zou zo binnenkomen.
Wat schetst mijn verbazing en ik sta met een bek vol tanden.
Ik zie me daar een prachtvrouw binnen lopen.
Sterk, onafhankelijk en ogen die plezier uitstralen.
Om verliefd op te worden!
(aangezien ik mijn lief nog steeds erg lief vindt, laat ik dat maar achterwege.)

Maar prettig om te zien dat mensen zo sterk voor de dag kunnen komen.
Ik verheug me nu al op de uren dat ik met haar samen mag werken.
Ik ga eens een (zakelijke) afspraak plannen.