Kreidler

Soms zijn er van die momenten die je wil vastleggen.
Omdat ze bijzonder zijn.
Heel mooi.
Grappig. Of juist heel triest.
In een stilstaand beeld de tijd van dat moment meenemen.

Ik stop met de auto bij het bos.
Hond zit nog achterin en ik loop rond de auto om haar eruit te laten.
Terwijl ik de klep open, hoor ik ineens een specifiek geluid.
Een brommer, een degelijke brommer.

Ik kijk op en zie een oude, originele Kreidler in perfecte staat.
Een groene, en dat vind ik bijzonder want die heb ik niet vaak gezien.
En ik zie een man en een hond op de brommer.
En pak snel onze hond vast, want die houd niet zo van andere hondjes.

Maar dan dringt het tot me door.
Dit was een moment van vastlegging.
De man, een grijze, gebruinde man, type bouwvakker van eind 50/begin 60, reed de brommer.
Trots op zijn brommer, en de hond op de brommer.

De hond ligt voor op de brommer.
Met een t-shirt op de tank, tegen de krassen denk ik.
De kop van de hond komt bijna op het stuur en kijkt me aan.
"Wie kan me wat."
Languit vanaf het zadel over de tank.
En gereden worden.

(ik vraag me nu alleen af, hoe krijg je hond op en af de brommer?
Zal het 'm eens vragen als ik ze weer tegenkom)