"Surrogaat familie" , the Sequel part three

Augustus 2007:
Yes, het bevrijdende telefoontje van de Acceptatiecommissie.
We zijn daadwerkelijk geaccepteerd alszijnde pleeggezin.
Omdat wij langdurige pleegzorg willen bieden, kan het een tijdje duren alvorens we iets zullen horen.
(Ben je een gezin wat crisisopvang kan doen, zeker voor heel jonge kinderen of pubers, dan kun je een week later een kind op de stoep hebben.
De nood is wel degelijk hoog!)

Begin December 2007:
Helaas al een tijd niets gehoord van Pleegzorg.
We spreken vrienden, die crisisopvang doen en zij informeren hoe het ermee staat.
"Helaas niets gehoord", is ons antwoord.
(mijn opmerking is dan ook:
"het zou me niet verbazen als ons dossier achter de dossierkast is gevallen."
Want niet alles is even vlekkeloos verlopen. Om het voorzichtig uit te drukken.)

Vrijdag 8 december 2007:
Een telefoontje van Pleegzorg.
Een medewerkster die tijdelijk de taken van de persoon overneemt die de matching doet.
(Matching is dus het bij elkaar zoeken van het goede gezin voor wat dit specifieke kind nodig heeft.)
Ze zijn op zoek naar een pleeggezin voor een jongetje van 3,5 jaar.
Jongetje zit nu in een tijdelijk pleeggezin en ze zijn op zoek naar een langdurige plaats.
Of wij interesse hebben?
"Maar, ja natuurlijk! Daar hebben we het tenslotte allemaal voor gedaan."
Maandag 10 december zullen we teruggebeld worden door de pleegzorgwerker die nu met het tijdelijk gezin en het kindje werkt. Dan krijgen we meer informatie.