"Ontroerd", sentiment in 2 delen.

Naar aanleiding van #Blogrevival, ga ik deze week iedere dag een blogje plaatsen.
De reden van #Blogrevival kunt U bij @Estherdo en @LogPoes lezen.
Alle deelnemers van #Blogrevival kunt bij @_kouw vinden.

"Ontroerd", Sentiment in 2 delen
Het eerste deel vindt u hier: "Melancholisch", deel I


Mijn vader, mijn 2 broers en ik hebben 3 seizoenskaarten.
Door mijn broer wordt een schema opgesteld wie naar welke wedstrijd gaat.
3 plaatsen naast elkaar, vlakbij het veld.
Als we binnenkomen zien we "onze jongens" beginnen aan de warming-up.
We halen koffie en vervolgens praten we over de vorige wedstrijd, de komende tegenstander en de opstelling.

Op een zaterdag kunnen mijn broers niet, waardoor er een plaatsje vrij is.
Mijn jongste dochter wil graag mee, ze wil het een keer meemaken.
Ze is inmiddels 7 jaar.
Het tijdstip is gunstig, geen risicowedstrijd met bussen politie.
Een gezellige Brabantse voetbalavond.
In een vol stadion, samen met Opa en mij.

Zaterdagmiddag vertrekken we naar Opa en Oma.
Oma heeft een plastic tasje klaargemaakt met chips, snoep en 2 pakjes drinken.
Na het eten vertrekken we naar het Stadion.

Bij binnenkomst vraagt een lieve vrouwelijke steward of ze in het tasje mag kijken.
"Dat mag", zegt mijn Meisje wat verlegen.
"Ooh, wat ben jij verwend. Chips, drinken, snoepjes.
Wie heeft dat toch allemaal aan je meegegeven?"
"Mijn Oma", zegt ze vol trots.
"Ik wou dat ik ook zo'n oma had. Veel plezier meis, en geniet ervan."

Ze kijkt met grote ogen het stadion rond.
Vraagt of ze al begonnen zijn.
Nog niet, de jongens lopen nog warm.
Mijn vader komt aangelopen met koffie en vraagt wat ze denkt wat de uitslag wordt.
"Weet ik niet, ik denk wel dat ze winnen. Ik hoop dat ze winnen.", is haar antwoord.

Mijn vader geeft mij een kop koffie.
Hij vraagt of dochter meegaat naar onze stoelen.
Dat wil ze.
Ik blijf nog even staan en ik kijk naar opa en kleindochter.
Hand in hand, samen beklimmen ze de tribunetrap.

Ik slik de brok weg.
Wat de uitslag ook wordt, dit is een van de mooiste wedstrijden van mijn leven.