27 maart, 2008

mep

Je raakt en nog dieper voel ik het gaan.
Ik zie een ander geveld,
weet dat het verder gaat.
Ik kijk toe en voel vernedering,
en blijf stokstijf staan.

De dreiging is actief en zichtbaar.
Een ontsprongen rivier van woede,
die overloopt in een woordenstroom.
De overstroming is onberekenbaar.

Geef er een keer aan toe.
Dan weet ik wanneer het gebeurd.
In plaats van een vulkaan op springen,
weet ik dan wanneer te schuilen.
Voor de stormvloed.