27 april, 2013

Vriendje

Vandaag zette ik 3 dozen, 2 kratten en 2 grote boodschappentassen in de auto.
Daar bovenop je gitaar en je grote knuffelhond.
De andere spullen uit je andere thuis zijn al in je nieuwe huis.
Jij ging naast me zitten, op de bijrijderstoel.
Zodat ik je af en toe nog kon aanraken.

Wederom een moeilijke beslissing.
Vorige zomer besloot ik dat het niet meer ging.
Het was te zwaar.
Ik kon het niet meer.
Je ogen glinsterden niet meer,
je leek altijd boos en gespannen.

Een maand geleden kreeg je dit te horen.
Omdat er een nieuw gezin voor je is gevonden.
Die met alle liefde voor je gaan zorgen.

Hoe vreemd, de dagen die volgden waren ontspannen.
Er was rust.
Soms zag ik tussen de onzekerheid, de glinstering weer.

Vandaag brachten we je weg.
Met de wetenschap dat we contact blijven houden.
Dat je nog komt logeren.

Je zussen moesten huilen.
Evenals je nieuwe en oude pleegouders.
Onze jongen.
Mijn vriendje.