07 juni, 2011

Pleegzoon

Heel vaak vragen mensen of het anders voelt.
Het gevoel wat ik heb voor onze jongen.
Mijn antwoord is dat het inderdaad anders voelt.
Het is geen eigen vlees en bloed.
Hij heeft niet de eigen nestgeur.
Zoals bij mijn dochters, de onvoorwaardelijke liefde.

Ik heb hem niet in de ogen gekeken nadat hij net ter wereld kwam.
Zijn eerste woorden, zijn eerste stappen, zijn eerste open blik naar de wereld.
Dit alles heeft hij elders meegemaakt.
Bij zijn eigen vader en moeder.
Ik zag hem voor het eerst, 3 jaar oud, met een andere blik naar de wereld.
Met enkele dozen, boodschappentas en een beer.

Pleegzorgouder zijn valt niet altijd mee.
Het zijn vooral de zaken en de dingen erom heen, die het moeilijk maken.
De liefde voor mijn vriendje, zoals ik hem vaak noem, is er zeker wel.
Die ouderliefde gaat ook nooit meer weg.

Zeker niet als je dit soort brieven krijgt.