donkere krullen, schaterende lach.
onwezenlijk ben ik gevangen.
in je jeugdige kijk op alles,
en je lach.
onbevangen.
zondig als ik me voel.
om je te bekijken.
laven in je frisheid.
In de nacht die volgt,
zal ik van je dromen.
17 juli, 2006
verwarrend
Gepost door Jacobdus op 11:23
Labels: Gedachten/Gehoord, Rijmelarij
Abonneren op:
Comment Feed (RSS)
|